Straż Honorowa Najświętszego Serca Pana Jezusa jest stowarzyszeniem skupiającym ludzi pragnących odpowiedzieć na skargę Pana Jezusa w Ogrójcu: „Czy nie mogliście czuwać jednej godziny ze Mną?”.
Św. Małgorzata Maria powiedziała: „wszystko z miłości – nic z przymusu”. Tak więc członkowie Straży Honorowej czuwają z Chrystusem konającym w Ogrójcu i na Kalwarii wynagradzając Jego zbolałemu Sercu. Pocieszają Serce Boże naśladując pokorną i wdzięczną miłość św. Marii Magdaleny. Warto wiedzieć, że pierwszą Strażą Honorową czuwającą przy Zbawicielu, który potrzebował pocieszenia i obecność dusz rozmiłowanych w Nim – była Maryja, matka Jezusa, Jan – ukochany Jego uczeń i Maria Magdalena – rozmiłowana w Chrystusie. Otrzymali oni największą nagrodę jaką otrzymała pierwsza Straż Honorowa – tzn. Obecność w chwili otwarcia Jezusowego Serca. Oni pierwsi wpatrywali się w to pełne słodyczy Serce przebite włócznią. Jezus po dziś dzień poszukuje grona kochających osób, pragnących Go pocieszać i wynagradzać Mu swoją miłością, wierną i pamięcią – obojętność i niewdzięczność ludzi, dla których Zbawiciel tyle wycierpiał.
Członkowie SH starają się swoim wynagrodzeniem i miłością pocieszać Jezusowe Serce, napełnione boleścią z powodu zapomnienia i niewdzięczności ludzkiej. To Serce, zranione niegdyś na krzyżu włócznią setnika, a wciąż ranione przez nasze grzechy, mimo iż jest Ono źródłem mocy i chrześcijańskiej nadziei. Dewizą Arcybractwa jest więc: cześć, miłość, wynagrodzenie Sercu Jezusa.
W tym celu członkowie Straży obierają sobie jedną godzinę w ciągu dnia, aby wśród codziennych zajęć, myślą i sercem towarzyszyć Jezusowi obecnemu w tabernakulum, oddawać Mu cześć, wynagradzać i ofiarowywać swoje życie, a nade wszystko wierną miłość.
Do obowiązków członków Straży Honorowej należy:
- Wiernie odprawiać Godzinę Obecności przy Sercu Bożym.
- Brać udział w Godzinie Świętej (wspólnotowa lub indywidualnie).
- Brać udział we Mszy świętej wynagradzającej Bożemu Sercu za swoje grzechy i całego świata w I piątek miesiąca.
- Szerzyć kult Najświętszego Serca Pana Jezusa.
- Nawiedzać Najświętszy Sakrament.
- Brać udział w comiesięcznych spotkaniach Arcybractwa.
Zadaniem Arcybractwa jest zatem:
- rozwijanie nabożeństwa do Bożego Serca będącego lekarstwem, które nie tylko uzdrawia, ale również zapobiega sekularyzacji, zmierzającej do wyeliminowania widzialnych znaków wiary chrześcijańskiej;
- całkowite poświęcanie się Bożemu Sercu, tak aby mogło dokonywać się uzdrawianie życia moralnego człowieka, rozwój jego cnót i różnorodnych darów Ducha św.
- przez pogłębianie wiary umacnianie życia apostolskiego i realizacja obowiązków rodzinnych i zawodowych w uświęcającej miłości Chrystusa;
- budzenie świadomej miłości do bliźniego przez podejmowanie pracy nad własnym sercem, aby synowską miłość do Boga łączyć z miłością braterską.
Dzięki tej formie pobożności, członkowie Arcybractwa kształtują swoje życie wewnętrzne, realizując na co dzień powołanie do świętości i współuczestnicząc w dziele zbawienia świata oraz Nowej Ewangelizacji.