STRAŻ HONOROWA NAJŚWIĘTSZEGO SERCA PANA JEZUSA
Straż Honorowa NSPJ jest Arcybractwem, którego celem jest kult Bożego Serca, którego celem jest „cześć, miłość i wynagrodzenie Sercu Jezusowemu. Wśród czcicieli Bożego Serca już od czasów św. Małgorzaty Marii Alacoque znana była praktyka Godziny Świętej. Jednak dla prawdziwych czcicieli Bożego Serca jedna godzina tygodniowo spędzona na adoracji stała się niewystarczająca. Z pragnienia zorganizowania nieprzerwanej adoracji powstała Straż Honorowa, wyłoniona z grupy osób związanych z klasztorem sióstr Wizytek w Bourg-en-Bress we Francji. Animatorką nowej wspólnoty, która formalnie powstała 13 marca 1863 roku, była siostra Maria od Najświętszego Serca Bernaud. Pierwszą zaś zelatorką tej wspólnoty, która wkrótce otrzymała nazwę STRAŻY HONOROWEJ NAJŚWIĘTSZEGO SERCA PANA JEZUSA, była Maria Deluil-Martiny.
Warto przytoczyć tu artykuł 2 i 4 ze Statów SH NSPJ, które mówią czym jest Arcybractwo: „Arcybractwo proponuje ogółowi członków nieustanne oddawanie czci i miłości oraz wynagrodzenie Sercu Jezusa, który ukochał nas aż do przyjęcia widocznych ran zadanych włócznią na drzewie krzyża i niewidocznych zadawanych każdego dnia przez zapomnienie, niewdzięczność i ludzkie grzechy” (a. 2). „Członkowie wybierają jedna godzinę w ciągu dnia, nazwaną Godziną Obecności lub Godziną Straży, pod-czas której skupieni na Jezusie Chrystusie utajonym w Najświętszym Sakramencie, ofiarowuję Mu zwyczajne zajęcia wykonywane w czasie tej godziny, niczego w nich nie zmieniając. Łączą te ofiarę z Ofiarą na krzyżu, Ofiarą krwi i wody, które wytrysnęły ze zranionego Serca Jezusa, składaną przez wszystkich kapłanów sprawujących w tej godzinie na całym świecie Msze święte”. (a. 4).
Sama nazwa STRAŻ HONOROWA wyraża postawę wobec Serca Jezusowe-go. Straż czyni się zawsze wobec kogoś bardzo ważnego. To określenie mówi, że uznaje-my Jezusa Chrystusa za naszego Pana i Króla i głosimy to wobec świata. Głosimy to na różne sposoby przez nasze apostolstwo, a także przez modlitwę. Członkowie Arcybractwa dzielą miedzy siebie godziny dnia, w których kolejno „pełnią straż” przy Chrystusie – w kościele przed Najświętszym Sakramentem, bądź u siebie w domu czy w podróży. Godzina ta nosi nazwę GODZINY OBECNOŚCI przy Sercu Jezusa. Członkowie łączą się wówczas z myślami, pragnieniami, uczuciami i życzeniami swojego Boskiego Króla. Ponieważ członkowie naszej wspólnoty znajdują się we wszystkich częściach świata, w nieprzerwany sposób trwa oddawanie czci Chrystusowi Panu i przepraszanie Go za zniewagi jakich doznaje od ludzi.
„Mam tylko jedno pragnienie – powtarzała pierwsza zelatorka SH – aby Serce Boskiego Mistrza było znane, kochane, czczone; aby On był Królem serc, aby On triumfował, a my wyniszczali się dla niego”. Tę postawę wyraża pozdrowienie SH: NIECH ŻYJE JEZUS!, a także dewiza wypisana na kratach chóru w kościele Wizytek w Paray-le-Monial: CZEŚĆ, MIŁOŚĆ I WYNAGRODZENIE SERCU JEZUSOWEMU.
Stowarzyszenie Straży Honorowej Najświętszego Serca Pana Jezusa:
- wprowadza swoich członków w kult Bożego Serca,
- pragnie dopomagać im w poświęceniu się miłości Boskiego Odkupiciela,
- zachęca do wypełnienia obowiązku wynagradzania,
- rozbudza i pogłębia nabożeństwo do Najświętszego Sakramentu,
- prowadzi do doskonałości chrześcijańskiej i uczy większej miłości bliźniego.
Rodzina członków Straży Honorowej NSPJ jest obecnie bardzo liczna.
Stowarzyszenie to promieniuje na cały świat, pociągając wiele serc. Osoby pragnące należeć do Arcybractwa Straży Honorowej NSPJ mogą zgłaszać się do zelatora swojego ośrodka lub bezpośrednio do Dyrekcji Arcybractwa SH NSPJ u Sióstr Wizytek w Krakowie.
Cześć! Miłość! Wynagrodzenie!
Boskiemu Sercu Zbawiciela
Straż Honorowa – to dzielny i pobożny zastęp dusz, który otacza Jezusa Chrystusa, nieśmiertelnego Króla, opuszczonego, znieważanego i nieustanie ofiarującego się za nas na ołtarzu Eucharystycznym. Dlatego członkowie Straży Honorowej, gdy tylko usłyszą że ich wybrana godzina Obecności wybiła, kolejno śpieszą do stóp swego Króla, aby Jego Serce uwielbiać, miłować i pocieszać. Każda godzina czuwania przy Sercu Bożym jest niezmiernie droga, ponieważ z jednej strony dusza odbywa w dalszym ciągu świętą straż na górze Kalwarii, a z drugiej odnawia przymierze św. Małgorzaty Marii zawarte z Serafinami w celu skłania Bożemu Sercu nieustający hołd wynagradzania, pocieszania i miłości.
Jakże często w Godzinie Straży dusze doznają przemiany. Ile dusz załamanych i zbolałych przychodzi na posterunek miłości, by pocieszać Serce swego Boga, a odchodzą podniesione na duchu, wzmocnione i pocieszone przez tego który powiedział: ”Pójdziecie do Mnie wszyscy którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię!”
- Niech więc do przebitych Jego rąk i nóg przylgną nasze usta!
- Niech w Serce Jego włócznią przebite, spłyną łzy i westchnienia nasze!
- Czuwajmy z Chrystusem konającym w Ogrójcu i na Kalwarii i wynagradzajmy Jego zbolałemu Sercu.
- Pocieszajmy Boskie Serce Jezusa, ponieważ cierpi Ono w członkach swego mistycznego ciała, doznaje zniewag i odrzucenia Jego łask.
- Pocieszajmy Najświętsze Serce Jezusa, uwielbione w niebie, którego grzechy ludzkie nie mogą pozbawić szczęścia.
- Pocieszajmy Je, odprawiając Drogę Krzyżową i uczestnicząc w ofierze Mszy św. W czasie w której ponawia się w sposób bezkrwawy Kalwaryjska Ofiara.
Błogosławiony Jan Paweł II pisał do biskupa Seguy w 1990 r. Podczas mojej pielgrzymki do grobu św. Małgorzaty Marii w 1986 r. prosiłem, aby w tym duchu, który ona zapoczątkowała w Kościele, oddawano wytrwale kult Najświętszemu Sercu Jezusa. Ponieważ przy Sercu Jezusowym serce człowieka uczy się poznawać jaki jest prawdziwy i jedyny sens jego życia i jego życia przeznaczenia, przy sercu Jezusowym serce człowieka nabiera zdolności miłowania.
Jesteśmy zaproszeni zatem, aby odkrywać Najświętsze Serce Jezusa i w Nim szukać schronienia za przykładem tylu świętych i błogosławionych którzy Mu odpłacali miłością za miłość.