Godzina obecności

Godzina Obecności – Godziną Miłości

Zasadniczym celem Arcybractwa Straży Honorowej jest odpowiedzieć na miłość Chrystusa, która tak często pozostaje nie odwzajemniona. Pan Jezus powiedział: „Pragnę utworzyć dokoła mego Serca koronę z dwunastu gwiazd, złożoną z moich najdroższych i najwierniejszych przyjaciół”. W niektórych kościołach można zauważyć Zegar Arcybractwa Straży Honorowej. Wokół jego osi umieszczone są imiona i nazwiska osób, które obrały sobie jedną godzinę w ciągu dnia, tak zwaną Godzinę Obecności (Straży). Osoby, które obrały daną godzinę pragną swoje codzienne obowiązki, modlitwę, odpoczynek, cierpienia, przeżywać w łączności z Jezusem, na większą chwałę Boga i za zbawienie bliźnich. Czynią to by odwzajemnić miłość Sercu Jezusowemu by okazać Mu cześć, miłość i wynagrodzenie. Symboliczne zapisanie na Zegarze Straży jest znakiem podjętego zobowiązania, by starać się uświęcić wybrana godzinę i zaprawić się w wrażliwości uświęcania całego swojego życia. Oprócz tej godziny niektórzy obierają sobie dodatkową godzinę na tzw. Zegarze Miłosierdzia, aby modlić się o nawrócenie grzeszników. Ale warto wspomnieć że są i tacy, którzy całe swoje życie oddają za grzechy świata, ofiarując swoje cierpienia.

Na kartach ewangelii odnajdujemy spotkanie Jezusa z Samarytanką, które może być i dla nas zachętą do podjęcia czy przeżywania Godziny Obecności. Samarytanka codziennie przemierzała pewien odcinek drogi, aby zaczerpnąć wody ze studni Jakubowej. Wykonywała zwykłą, codzienną czynność – czerpała wodę. Kiedy pewnego razu przychodzi, spotyka Jezusa, który ją prosi: „Daj mi pić”. Jest to podobny rodzaj pragnienia, które Jezus wyrazi na krzyżu mówiąc: „Pragnę”. Samarytanka będzie musiała odbyć długą rozmowę z Jezusem, aby zrozumieć, że ten, który ją prosi o wodę, może jej dać „wody żywej”, to jest Siebie Samego. Kiedy uwierzyła, że Jezus jest Mesjaszem, zostawiła dzban i udała się do miasta, aby opowiadać ludziom o niezwykłym spotkaniu, które odmieniło jej życie. Dlaczego zostawiła swój dzban? Przecież przyszła po wodę… Ponieważ spotkała Jezusa, a pustynia jej serca zmęczonego, zrozpaczonego, pełnego lęku i niewiary, zamieniła się w „źródło życia”. Ta jedna godzina odmieniła całą jej egzystencję.

Współczesny świat potrzebuje ludzi o wielkim sercu, świadków, którzy na swej drodze spotkali Jezusa i nie zatrzymali odnalezionego źródła dla siebie. Osoby, które przynależą do Arcybractwa, obierają sobie Godzinę Obecności (Straży), by każdego dnia, stać na straży Źródła Miłości. Jezus, modląc się w Ogrójcu, kieruje do swych uczniów: słowa „Tej jednej godziny nie mogliście czuwać ze mną”. „Ta jedna Godzina” jest odpowiedzią na Jego zaproszenie do czuwania, przyjściem do źródła miłości. Jezus powiedział też: „Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie – niech przyjdzie i pije”(J 7,37). Nieżyjący ks. Adam Nawalaniec napisał pięknie w wierszu: „Patrzę na Ciebie i widzę, że jesteś. Samotny, Mistrzu. Sam… Jeden… Samotny bez Przyjaciela… bez duszy czującej współmiernie z Tobą – przy Tobie, tu – blisko Niego. Masz serce wierne… serce miłujące Twą miłością: mężne i  czułe. Wlej w nie, o Panie, Twą łaskę obficie, Aby te serca spłonęły w ofierze, By trwały wiernie przy Tobie.

Jak przeżyć Godzinę Obecności przy Sercu Jezusa 

(wskazówka s. Marii Bernaud od Najświętszego Serca, Założycielki)

Z chwilą wybicia godziny należy się na moment skupić, uczynić znak krzyża, stając w duchu u stóp Chrystusa utajonego w świętym Przybytku Ołtarza i odmówić modlitwę Ofiarowania Godziny Straży. To wszystko można wykonać w przeciągu kilku minut. Nawet jeśli jest się wśród ludzi, można to uczynić w taki sposób, że nikt tego nie zauważy. Tak rozpoczętą Godzinę Obecności przy Sercu Jezusa trzeba prowadzić dalej w cichym skupieniu z racji obecności naszego Pana, ale bez jakiegokolwiek przymusu, spełniając swe codzienne obowiązki pod wejrzeniem najlepszego Mistrza, tak jakby się je wypełniało pod okiem szanowanego i kochanego ojca. Od czasu do czasu trzeba wspomnieć, że jest się na straży świętego Przybytku i należy zwracać wzrok swej duszy na ukochanego Jezusa, opuszczonego w tabernakulum. Dobrze jest odmówić wówczas akt miłości lub inną modlitwę strzelistą.

Nie należy zapominać o grzesznikach i o obecnych potrzebach Kościoła Świętego. Trzeba odmawiać za nich możliwie najczęściej Drogocenne ofiarowanie: Przyjmij Ojcze Święty jako ofiarę na potrzeby Kościoła i jako zadośćuczynienie za grzechy ludzi tę bezcenną krew i wodę, które wypłynęły z rany Boskiego Serca Jezusa – i zmiłuj się nad nami. Należy też przedstawiać Panu Jezusowi wszelkie, choćby najmniejsze, wyrzeczenia się czegoś, np. ciekawskiego spojrzenia, ostrego słowa, odruchu zniecierpliwienia. Godzinę Straży można zakończyć odnowieniem zobowiązań przynależności do Arcybractwa oraz odmówieniem modlitw Ojcze nasz i Zdrowaś Maryjo w intencjach Ojca Świętego.

ZALECANE PRAKTYKI

Oprócz codziennej Godziny Obecności przy Sercu Jezusa zachęca się członków do:

  • szerzenia kultu Najświętszego Serca Pana Jezusa słowem i czynem,
  • odprawiania Godziny Świętej, wspólnotowo lub indywidualnie, w czwartek przed pierwszym piątkiem miesiąca,
  • uczestniczenia we Mszy św. wynagradzającej za swoje i innych grzechy w I piątek miesiąca i odprawienia nowenny 9 pierwszych piątków,
  • nawiedzania Najświętszego Sakramentu i godzinnej adoracji raz w miesiącu,
  • uczestniczenia w uroczystości Najświętszego Serca Pana – patronalnym święcie,
  • uczestniczenia w nabożeństwach czerwcowych,
  • brania udziału w comiesięcznych spotkaniach formacyjnych,
  • uczestniczenia w corocznej Ogólnopolskiej Pielgrzymce Arcybractwa na Janą Górę,
  • pielęgnowania pobożności indywidualnej przez akt osobistego poświęcenia się Sercu Jezusa, nowennę przed pierwszym piątkiem miesiąca, śpiew Godzinek o Najświętszym Sercu Pana Jezusa czy intronizację Bożego Serca w rodzinie.